Bundan beş yıl önce iki kızım biri altı diğeri dört yaşında Memleketimiz Trabzon da caddeyi geçerken hızla gelen bir arabanın altında kalarak gözlerimizin önünde can verdiler.Benim ve eşimin hayatı tamamen karardı.Her ikimizde farklı bankalarda çalışıyorduk.Bu olaydan sonra buralarda kalamayacağımızı ve yaşadığımız acı olayı anlatarak tayinimizi istedik.Kısa bir süre sonra tayinimiz İstanbulâ€
a çıktı. Hayat her ikimiz içinde yaşanamayacak kadar acı da olsa hayat devam ediyordu.
Bu acı olaydan bir sene sonra rüyamda kızlarımı gördüm.İnanılmaz güzellikte bir bahçede çiçeklerle bezenmiş salıncakta sallanıyorlardı.Yanlarına gitmek için yaptığım her çaba boşunaydı onlara ulaşmak için ilerlediğimde hızla anlamadığım bir güç tarafından geriye çekiliyordum .Birden bulunduğum yerde bir çocuk beşiği olduğunu gördüm içine baktığımda ise ölen iki yavrum bebek şeklinde içinde yatıyordu.Heyecan içinde uyandım.Bu rüya ne anlatmak istiyordu düşündüm ama bulamadım.Aradan geçen dört ay bana bu rüyanın cevabını verdi.Hamileydim ve ikiz bebek bekliyordum.
Doğum gerçekleştiğinde ailem şaşkınlık içindeydi zira doğan bebeklerimin ikisinde de diğer kızlarımdan işaret vardı.
On dakika sonra doğan ikizin başında tıpkı ablası gibi yarım ay şeklinde yara izi diğer bebeğimin kalçasında ise küçük kızımda var olan çilek lekesi vardı.
Kızlarım yine bana mı dönmüştü.? Böyle bir şey olabilirimiydi.?Bunları kızlarım büyüdükçe daha iyi anlıyordum.Şimdi beş yaşında olan ikizlerim diğer yavrularımın belirgin özelliklerini taşıyorlardı.Özellikle küçük kızımın geride bıraktığı ve çok sevdiği çamaşır makinesini gören kızım büyük bir heyecanla aa.. bu benim barbi bebeğimin makinesi diyince hemen kaldırdığım diğer oyuncakların kutusunu açtım. Ne garip ki her iki kızımda kendilerine ait olduklarını söyledikleri oyuncakları daha önceki gibi paylaştılar..Yani tıpkı altı yıl önce olduğu gibi herkes kendi oyuncağının dışında başka oyuncağa elini bile uzatmadı..
Çok karakteristik özelikleri bile aynı olan kızlarıma baktıkça aklımızın kabul bile edemeyeceği düşünceleri inkar etmenin imkansız olduğunu görüyorum..
Bu olayları ailemle çözmeye çalışmıyoruz.Ne diyebiliriz ki…Yüce Allahın takdiri…… Alıntıdır.
Konu: 2 küçük kızını kaybeden ailenin yaşadıkları! 
